Im färn Joor, das isch eso

hänn mir vo vielem Abschied gnoo:

Lyt, wo uns am Häärze liige

und Sache, wo miir nie mer griege.

 

D Muba, s het uns sehr verdrosse,

het iri Door fir immer gschlosse

und au d Mäss fir Luxusware,

wo me fascht an d Wand het gfahre,

säärbled duschter vor sich aane

sone Prunkstigg – nundefahne!

Do KAMMes absolut verstoo

wenn dr Alt als erscht will goo.

 

In Bundesbärn glopfe si au d Fingge

mir dien iine frintlig nochewingge:

S Susann, d Doris und dr Johann

mache stiilvoll iire Abgang.

Au z Basel stoot ain unter Drugg

Hampe, los, gibt dir e Rugg!

 

Ewäg sii au divärsi Lääde

Basel verliert dodrmit au Lääbe:

Im Märthof gönn d Liechter ab

s Internet schuuflet deert s Graab

Dr Beschle het sich ibernoo

und mues am Bahnhof drum au goo.

Dr –minu trifft dä Abgang schwäär

wo griegt är jetzt syy Ring nur här?

 

Die Verluscht sii au nyt glatt:

Parkplätz in der Innestadt,

Summergrill am Rhybord dunde,

Maischter vor dr Ruggspielrunde,

Arbeitsplätz in dr Chemie,

d Tageswuche stellt au yy.

 

Ussergweenlig steert is au

dr Verluscht vom XMV.

S Augemass goot schlicht verloore

Vakuum zwische de Ohre.

Traditione soll me loo

und als was si syy verstoo

Dorum steen mir drfür yy:

Lönn die Negro Negro syy.

 

Bi so viel Abschied keent me dängge,

kai Gedangge dra z verschängge,

was es scheens git uff dr Wält,

au nit käuflig mit vyyl Gäld.

S Bescht wo’s fiir ä Bebbi hit ka gää:

WILLKUMME, FASNACHT ZWANZIG-NYYNZÄÄ